Το στρες μας οδηγεί στην αναβλητικότητα ή μήπως η αναβλητικότητα προκαλεί στρες; Η απάντηση στο ερώτημα είναι μικρής σημασίας, μιας και στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα κυκλικό συνεχές.
Αυτό το άρθρο θα μπορούσε να έχει χαρακτήρα μιας σύντομης συλλογής από τις πιο αποτελεσματικές συμβουλές για την καταπολέμηση της αναβλητικότητας. Όμως, κάποιος που γίνεται αναβλητικός σίγουρα γνωρίζει τα κύρια βήματα στα οποία χρειάζεται να προβεί για να μειώσει αυτή του την τάση, το ζήτημα, φυσικά, είναι πως αποφεύγει να τα κάνει.
Συνεπώς, για την καταπολέμηση της αναβλητικότητας, πρώτα χρειάζεται να αναζητήσουμε τι εξυπηρετεί για εμάς.
Μπορεί να είναι κάτι προφανές, όπως η αποφυγή μιας δυσάρεστης συνθήκης ή ενός δυσάρεστου συναισθήματος. Παραδείγματος χάριν αποφεύγω να πάω στον οδοντίατρο, γιατί δεν αντέχω την αίσθηση του τροχού στα δόντια μου. Μπορεί, επίσης, να γίνομαι αναβλητική/ αναβλητικός γιατί δε θέλω θα έρθω αντιμέτωπη με τις συνέπειες μιας πράξης μου. Εάν για παράδειγμα αποφασίσω τελικά να εκφράσω τη δυσαρέσκεια μου στο αφεντικό μου ενδέχεται να με επιπλήξει. Έτσι, ολοένα και το αναβάλλω. Κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να ισχύει με τις εξετάσεις αίματος. Εάν η χοληστερίνη μου είναι ανεβασμένη, πρώτον θα αγχωθώ και δεύτερον θα χρειασθεί να προσέχω τη διατροφή μου από δω και στο εξής. Όσο βρίσκομαι στη συνθήκη της αναβλητικότητας, αφήνω τον εαυτό μου στην άγνοια, "προστατεύοντας" τον βραχυπρόθεσμα, φθείροντάς τον, όμως, μακροπροπρόθεσμα.
Ο φόβος της αποτυχίας ενδέχεται, επίσης, να σχετίζεται με την αναβλητικότητα. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούμε άτομα τα οποία είναι τελειομανή να αφήνουν πολλές από τις υποχρεώσεις τους για την τελευταία στιγμή. Έτσι, εάν αποτύχουν, το γεγονός ότι άφησαν κάτι για τελευταία στιγμή θα λειτουργήσει προστατευτικά για το "εγώ" τους. "Ε αφού δεν αφιέρωσα χρόνο για να ασχοληθώ ήταν αναμενόμενο να αποτύχω" θα σκεφτούν. Επομένως, θα δικαιολογήσουν την αποτυχία τους θεωρώντας ότι ήταν θέμα χρόνου και όχι θέμα έλλειψης δυνατοτήτων ή προσπάθειας από μέρους τους.
Πολλές φορές βέβαια, διατηρούμε και την πεποίθηση ότι μόνο υπό πίεση λειτουργούμε καλύτερα. Αυτό μπορεί να είναι εν μέρει αληθές. Νευροβιολογικά, όταν βρισκόμαστε σε εγρήγορση, μερικές φορές, είμαστε περισσότερο συγκεντρωμένοι, επεξεργαζόμαστε πληροφορίες πιο γρήγορα και κατ' επέκταση γινόμαστε περισσότερο παραγωγικοί. Ωστόσο, τα οφέλη αυτά έχουν μικρή διάρκεια. Εάν κατ' επανάληψιν υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε αγχογόνες συνθήκες προκειμένου να είμαστε αποδοτικοί, μακροπρόθεσμα η συσσώρευση αυτού του χρόνιου στρες μόνο αρνητικές επιπτώσεις θα φέρει τόσο για την ψυχική και όσο σωματική μας υγεία. Γαστρεντερικές και καρδιαγγειακές παθήσεις, είναι δύο μόνο από τις συνήθεις κατηγορίες παθήσεων που σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με το στρες. Διαταραχές διάθεσης, όπως η κατάθλιψη, εμφανίζουν επίσης υψηλή συσχέτιση με το στρες.
Τέλος, εκτός από το φόβο της αποτυχίας και ο φόβος της επιτυχίας μπορεί να μας καταστήσει αναβλητικούς. Εάν η επιτυχία δε μας είναι οικεία ή εάν συνοδεύεται από το βάρος πολλών ευθυνών, τότε είναι αναμενόμενο κάποιοι από εμάς να γινόμαστε αναβλητικοί προκειμένου να την αποφύγουμε.
Πώς καταπολεμούμε λοιπόν την αναβλητικότητα; Κάνοντας το ασυνείδητο συνειδητό! Αποκωδικοποιώντας τους λόγους που γινόμαστε αναβλητικοί και εξερευνώντας ποια ανάγκη ή ποιες ανάγκες εξυπηρετούνται μέσω αυτής της διαδικασίας μπορούμε βήμα βήμα να διακόψουμε το φαύλο κύκλο. Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία μας επιτρέπει να ξετυλίξουμε το κουβάρι, και στη συνέχεια να χτίσουμε μια καθημερινότητα, με λιγότερο στρες και περισσότερη ποιότητα! Μην αναβάλλετε άλλο τη φροντίδα της ψυχικής σας υγείας. Η ομάδα του Myhappyself είναι εδώ για εσάς. Ξεκινήστε σήμερα κιόλας με μια πρώτη δωρεάν συνεδρία!
Comments